Αυτό το ποίημα διαβάζεται με το “δίδυμό” του… Μ’ αυτό δηλαδή.
Από το Μπρούκλυν, πάνω απ’ τη Γέφυρα του Μπρούκλυν, αυτό το υπέροχο πρωινό,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Μες σ’ ένα σύννεφο από εύφλεκτα ωχρά χημικά,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας,
στ’ αστραπιαίο στριφογύρισμα των χιλιάδων μικρών γαλάζιων τυμπάνων
βυθιζόμενη έξω απ’ το συννεφιασμένο ουρανό
πάνω απ’ τη θαμποβόλα αποβάθρα του υδάτινου καταφυγίου,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Σφυρίχτρες, εμβλήματα και καπνός ξεσπούν. Τα πλοία
κάνουν σινιάλο εγκάρδια με χιλιάδες σημαίες
που ανυψώνονται και πέφτουν σαν πουλιά ολόγυρα απ’ το λιμάνι.
Εισαγωγή: δυο ποτάμια με σεβασμό κουβαλούν
αμέτρητες μικρές διάφανες μέδουσες
σε βιτρώ κατασκευές που σέρνονται σ’ ασημένιες αλυσίδες.
Η μάχη είναι ακίνδυνη· ο καιρός είναι κανονισμένος.
Τα κύματα τρέχουν κατά στοίχους αυτό το υπέροχο πρωινό.
Ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Ελάτε με τη μυτερή άκρη καθενός απ’ τα μαύρα παπούτσια
αφήνοντας πίσω ένα ζαφειρένιο ισχυρό φως,
με μια μαύρη κάπα γεμάτη φτερά πεταλούδων κι ευφυολογήματα,
μ’ ένας θεός ξέρει πόσους αγγέλους όλους να πετούν
πάνω στο φαρδύ μαύρο γείσο του καπέλου σας,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Κουβαλώντας ένα μουσικό ανήκουστο άβακα,
μιαν αμυδρά επικριτική συνοφρύωση, και μπλε κορδέλες,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Εγκλήματα κι ουρανοξύστες αχνοφέγγουν στην παλίρροια· το Μανχάταν
είναι ολόκληρο πλημμυρισμένο με ηθική αυτό το υπέροχο πρωινό,
οπότε ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Καβαλικεύοντας τον ουρανό μ’ έμφυτο ηρωισμό,
πάνω απ’ τ’ ατυχήματα, πάνω απ’ τις μοχθηρές ταινίες,
τα ταξί και τις αδικίες γενικά,
την ώρα που οι κόρνες αντηχούν στα όμορφα αυτιά σας
που ταυτόχρονα ακούν
μιαν απαλή πρωτάκουστη μουσική, που εναρμονίζεται με το ελάφι,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Γι’ αυτόν που τ’ άγρια μουσεία θα υποταχτούν
σαν καλότροπα αρσενικά πουλιά του παραδείσου,
γι’ αυτόν που τα ευάρεστα λιοντάρια κείτονται εν αναμονή
στα σκαλιά της Δημόσιας Βιβλιοθήκης,
ανυπόμονα να σηκωθούν και ν’ ακολουθήσουν μέσ’ απ’ τις πύλες
μέχρι πάνω στ’ αναγνωστήρια,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Μπορούμε να καθίσουμε και να κλάψουμε· μπορούμε να πάμε για ψώνια,
ή να παίξουμε με μισή καρδιά ένα παιχνίδι που θα ‘μαστε για πάντα λάθος
μ’ έναν ανεκτίμητο σωρό από γλωσσάρια,
ή μπορούμε γενναία να θρηνήσουμε, αλλά σας παρακαλώ,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Με αυστηρά συστήματα από αρνητικές συγκρίσεις
που σκοτεινιάζουν και πεθαίνουν γύρω σας,
με γραμματική που ξάφνου γυρνά και φέγγει
σαν σμήνη από θαλασσοπούλια που πετούν,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Ελάτε σαν φως στον άσπρο συννεφιασμένο ουρανό,
ελάτε σαν της μιας ημέρας τον κομήτη
μ’ ένα μακρύ ανέφελο συρμό από λέξεις,
από το Μπρούκλυν, πάνω απ’ τη Γέφυρα του Μπρούκλυν, αυτό το υπέροχο πρωινό,
ελάτε, σας παρακαλώ, πετώντας.
Μετάφραση: Δημήτρης Αθηνάκης
Dimitris Athinakis | Latenighter 
From Brooklyn, over the Brooklyn Bridge, on this fine morning,
please come flying.
In a cloud of fiery pale chemicals,
please come flying,
to the rapid rolling of thousands of small blue drums
descending out of the mackerel sky
over the glittering grandstand of harbor-water,
please come flying.
Whistles, pennants and smoke are blowing. The ships
are signaling cordially with multitudes of flags
rising and falling like birds all over the harbor.
Enter: two rivers, gracefully bearing
countless little pellucid jellies
in cut-glass epergnes dragging with silver chains.
The flight is safe; the weather is all arranged.
The waves are running in verses this fine morning.
Please come flying.
Come with the pointed toe of each black shoe
trailing a sapphire highlight,
with a black capeful of butterfly wings and bon-mots,
with heaven knows how many angels all riding
on the broad black brim of your hat,
please come flying.
Bearing a musical inaudible abacus,
a slight censorious frown, and blue ribbons,
please come flying.
Facts and skyscrapers glint in the tide; Manhattan
is all awash with morals this fine morning,
so please come flying.
Mounting the sky with natural heroism,
above the accidents, above the malignant movies,
the taxicabs and injustices at large,
while horns are resounding in your beautiful ears
that simultaneously listen to
a soft uninvented music, fit for the musk deer,
please come flying.
For whom the grim museums will behave
like courteous male bower-birds,
for whom the agreeable lions lie in wait
on the steps of the Public Library,
eager to rise and follow through the doors
up into the reading rooms,
please come flying.
We can sit down and weep; we can go shopping,
or play at a game of constantly being wrong
with a priceless set of vocabularies,
or we can bravely deplore, but please
please come flying.
With dynasties of negative constructions
darkening and dying around you,
with grammar that suddenly turns and shines
like flocks of sandpipers flying,
please come flying.
Come like a light in the white mackerel sky,
come like a daytime comet
with a long unnebulous train of words,
from Brooklyn, over the Brooklyn Bridge, on this fine morning,
please come flying.
με μουσική υπόκρουση του Στέλιου Καζαντζίδη που πέταξε κάπου εκεί 12, ή 13 Σεπτέμβρη του 2001, για να το φέρουμε λίγο πιο πολύ στη γλώσσα μας
Ας είναι κι έτσι…
Καλημέρα, Μαρία.
καλημέρα δημήτρη..
οτι καλύτερο για το κυριακάτικο ξύπνημα μας…
σου έχω κάτι για τη Μαριάν…
Δημήτρη μου, Δημήτρη μου!
Πειράζει που μου αρέσει πιότερο η μετάφραση από το πρωτότυπο;
Σε φιλώ!
Κύριοι του go culture, ό,τι καλύτερο το σχόλιό σας για τον κυριακάτικο ύπνο!
Σας ευχαριστώ :-)
Sexton μου, και τα δίδυμα, εκτός απ’ τα ετερώνυμα, έλκονται και…παρέλκονται!
Μαριάν Μουρ…
Αλλιώτικη.
Όμορφη.
Σ’ ευχαριστώ, ε;
Dana μου, αν σ’ αρέσει η μετάφραση πιότερο απ’ το πρωτότυπο, μήπως αυτή η μετάφραση είναι κάτι άλλο κι εγώ περί άλλα τυρβάζω;! ;-)
Φιλιά, εννοείται, κι αγάπη, ακόμη περισσότερο εννοείται!
Περιγραφικά απλό, μα τόσο πλούσιο. Όμορφο. Καλή σου μέρα
Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα, Λάκη!
Pingback: Marianne Moore - Ποίημα ποιητικής « exwtico
εμενα παλι μου “μίλησε” πιο πολύ το διδυμάκι του. Sexton Δαγκωτο!
Το διδυμάκι του είναι όντως πιο “ομιλητικό”.
Και γι’ αυτό θέλει κανονική βουτιά.
[Αλλά εσύ τη Sexton πού τη βρήκες; Εννοείς το blog τής sexton ή την Anne Sexton; Χεχε! Ο αγαπημένος σου devil’s advocate! 1-1]
Μετά από χρόοοοονια, το είδα κι εγώ… Το έψαχνα! ευχαριστίες Δημήτρη
Πόλυ Χ.
Πάνε έξι χρόνια – σοκαρίστηκα λιγάκι, να σου πω την αλήθεια.
Σ’ ευχαριστώ πολύ, Πόλυ μου, που το… βρήκες!