Διακοπή επιτηδεύματος και μαύρη εργασία | Δημήτρης Φύσσας | Athens Voice

«Μπηκα στο επαγγελμα το 1984. Τοτε δεν ηταν καν υποχρεωτικη η εγγραφή στο ΤΕΒΕ. Δεν είχαμε ΦΠΑ, ούτε καταστάσεις πελατών – προμηθευτών. Οι υπολογιστές ήταν άγνωστοι. Οι φάκελοι στην εφορία ήταν όλοι χειρόγραφοι. Η γραφειοκρατία, βεβαίως, μεγάλη. Τα βιβλία μου, κουτσά στραβά, τα κατάφερνα μόνος μου, χωρίς λογιστή. Έγραφα όλα μου τα έσοδα, τα δήλωνα όλα. Δε λάδωνα ποτέ, τους έλεγα ‘ορίστε ελέγξτε ό,τι θέλετε’. Καταλάβαιναν ότι δεν έχουν να βγάλουν τίποτα από μένα, δεν έλεγχαν τίποτα, πλήρωνα κανονικά το φόρο μου. Ακριβώς ό,τι μου αναλογούσε, ούτε πάνω, ούτε κάτω.

Όταν έγινε η μηχανογράφηση στην εφορία, επί Τσοβόλα νομίζω, το κύριο επιχείρημα ήταν ότι όλα θα γίνονται πιο απλά και πιο γρήγορα και θα μειωθούν οι ουρές. Επίσης ότι θα πάψει η γραφειοκρατία, δε θα χρειάζονται χαρτιά και όλα θα γίνονται μέσω υπολογιστή και με την ταυτότητα. Λέγανε τότε, θυμάμαι, ότι οι λογιστές θα πεινάσουν.

Σήμερα έχω υποχρεωτικό ΤΕΒΕ (περίπου 900 ευρώ το δίμηνο), επιμελητήρια (δηλαδή λεφτά για πέταμα), ΦΠΑ, καταστάσεις πελατών – προμηθευτών, συνάφεια, internet για ΦΠΑ και δήλωση εισοδήματος και πολλά άλλα. Έχουμε αποχτήσει ΑΦΜ και κλειδάριθμο για το internet. Μου ζητάνε κάθε τόσο χαρτί από το ΙΚΑ ότι δεν απασχολώ προσωπικό. Για να τρυπήσω καινούργια μπλοκάκια συμπληρώνω διάφορες υπεύθυνες δηλώσεις. Μου ζητάνε και χαρτί από το ΤΕΒΕ. Το ΤΕΒΕ ζητάει χαρτιά της εφορίας, η εφορία του ΤΕΒΕ, ένα τμήμα της εφορίας από άλλο τμήμα της (ενώ τα έχουν όλα ήδη τα χαρτιά και με βλέπουν και στον υπολογιστή τους), οι σφραγίδες είναι όσες και πριν, οι απαραίτητες υπογραφές περισσότερες από πριν, τα τρεξίματα περισσότερα από πριν. (Υπάρχει κι ένας τύπος βεβαίωσης του ΤΕΒΕ υποχρεωτικά χειρόγραφος, με καρμπόν!) Σε δουλειά να βρισκόμαστε. Κλειδάριθμο, ας πούμε, μπορείς να πάρεις μόνο από την εφορία που έκανες έναρξη. Εσύ μπορεί να είσαι για δουλειές στην Αλεξανδρούπολη και η εφορία σου στην Καλαμάτα, αλλά πρέπει να πας Καλαμάτα. Μα τότε τι θα πει on line;

Έχω υποχρεωτικά και λογιστή, γιατί η νομοθεσία αλλάζει πολύ γρήγορα και δεν προλαβαίνω να παρακολουθώ τις καινούργιες διατάξεις, αλλά και γιατί σε μερικές περιπτώσεις είναι υποχρεωτικό. Δηλαδή ο φορολογούμενος μόνος του, ακόμα κι αν τα καταφέρνει καλά, πρέπει να προσλάβει λογιστή. Όλες οι εφορίες έχουν πλήρη μηχανοργάνωση. Κι όμως, οι ουρές είναι όλο και μεγαλύτερες. Και δεν προλαβαίνεις να σταθείς μες το χρόνο, κάθε μήνα πάντα κάποια φορολογική υποχρέωση τρέχει. Αν χάσεις μια ελάχιστη προθεσμία, πρόστιμα κι άλλα πρόστιμα. Αν έχεις μηδενικό ΦΠΑ, δηλαδή δεν έχεις ν΄ αποδώσεις ούτε ευρώ κάποιο τρίμηνο, γιατί να υποβάλλεις; Έτσι. Κι αν δεν υποβάλλεις, πρόστιμο. Πάλι έτσι.

Το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι όσο περνάνε τα χρόνια, τα πράγματα γίνονται όλο και πιο περίπλοκα. Η κατάσταση είναι χειρότερη από το 1984, γιατί τώρα έχουμε και όλα τα άλλα χαρτιά που είπα και δε θυμάμαι και πόσα άλλα, μόνο που προστέθηκαν και οι υπολογιστές και το internet. Δηλαδή η γραφειοκρατία αυξήθηκε, τίποτα δε βελτιώθηκε. Αντί να πηγαίνουμε μπροστά, πάμε πίσω. Σχεδόν τριάντα χρόνια τώρα, το ελληνικό κράτος όχι μόνο δε μου έχει προσφέρει τίποτα, παρά μου βάζει ολοένα περισσότερα και μεγαλύτερα εμπόδια.

Τώρα θέλει να μας φορολογεί κι από το πρώτο ευρώ. Τώρα λοιπόν κι εγώ έκανα κιόλας αυτό που κάνουν όλοι: Διακοπή και μαύρη εργασία. Έγινα, για πρώτη φορά στη ζωή μου, παραβάτης. Δήλωσα διακοπή προχτές, τους πήγα τα βιβλία, τα κλείσαμε, μου σκίσανε και τα μπλοκ, κομμένα κι άκοπα. Θα κόψω και το ΤΕΒΕ. Επαγγελματική στέγη τέλος, θα ξενοικιάσω με το τέλος του μήνα, ήδη ξεκουβαλάω. Θα δουλεύω με γνωστούς και φίλους και μερικούς παλιούς πελάτες. Θα ρίξω τις τιμές, θα βγάζω πολύ λιγότερα λεφτά, θα χάσω σίγουρα και πολλούς πελάτες. Υπολογίζω ότι θα βγάζω κάτι ελάχιστα κατοστάρικα το μήνα. Αλλά θα είναι δικά μου, όχι δικά τους. Όλοι γύρω μου το κάνουν, όλα τα επαγγέλματα. Όλοι έχουνε μεταφέρει τα σύνεργά τους στο σπίτι τους ή σε αποθήκες και δουλεύουνε παράνομα. Τώρα λοιπόν το κάνω κι εγώ. Κι ό,τι γίνει. Μετά τα εισοδήματα του 2012, δεν θα μου ξαναπάρουν ούτε ένα ευρώ με άμεσο φόρο. Έσοδα μηδέν, καταλαβαίνεις τι θα πει μηδέν; Υπολογίζουν σε παραπάνω λεφτά από μένα, αλλά θα πάρουν ένα τίποτα. Κι ούτε θα ξαναπατήσω στις ουρές τους για χαρτιά, παραχαρτιά, δηλώσεις και διπλότυπα».

Για την αντιγραφή

Δημήτρης Φύσσας

city news and voices – Διακοπή επιτηδεύματος και μαύρη εργασία | www.athensvoice.gr.

Πιτσιμπούργκο – Σώτη Τριανταφύλλου [Θέατρο Άλεκτον]

Μία ώρα. Τόσο χρειάζεται κανείς για ν’ αναβιώσει μπροστά του εκείνη η ιστορία που βασάνισε γενιές και γενιές Ελλήνων. Όχι’ ανθρώπων. Σκέτο. Αυτή η ιστορία δε σχετίζεται μόνο με την Ελλάδα. Ποιος λαός δεν έχει ξενιτεμένους; Ποιος λαός δεν έχει μετανάστες -gastarbeiters τους λέγαμε κάποτε, όταν έφευγαν στη Γερμανία- που η Αμερική, αυτό το χωνευτήρι των λαών, δεν έχει καταπιεί; Υπό όλες τις έννοιες. Και όχι μόνο στα γεωγραφικά της σύνορα…

Η Νάντια Μουρούζη, συγκλονιστική.

Ο Ζαχαρίας Ρόχας, όπως δεν τον έχετε ξαναδεί.

Κάντε μια βόλτα στον Κεραμεικό και περάστε απ’ το “Άλεκτον”, κάποια Δευτέρα.

Μην περιμένετε λαγούς και πετραχείλια, άρτο και θεάματα.

Ο άρτος έχει φαγωθεί ολόκληρος (ή κρύφτηκε σ’ ένα ντουλάπι γι’ αργότερα – για τις μέρες που θα ‘ρθουν).

Το θέαμα έχει καταποθεί απ’ τον αγώνα. Και ξαναγεννιέται μεγαλύτερο. Πιο ανθρώπινο.

Η μετανάστευση κι ο έρωτας δεν είναι για μεγαλεία.

Είναι γι’ αυτούς που έμαθαν να πονάνε.

Και να ζουν. Μέχρι την τελευταία στιγμή.

——

Κοινωνικό της Σώτης Τριανταφύλλου
Σκηνοθ.: Α. Σωτρίνη. Ερμηνεύουν: Ν. Μουρούζη, Ζ. Ρόχας. Σκην.-κοστ.: Α. Μαχαιριανάκη. Διάρκεια 60′

Ιστορικό, πολιτικό και διαχρονικό κείμενο, το οποίο πραγματεύεται το θέμα της μετανάστευσης των Ελλήνων στις αρχές του 20ού αιώνα

ΑΛΕΚΤΟΝ
Σφακτηρίας 23, Κεραμεικός, 2103422001
Βραδ: Δευτ. 9.30 μ.μ. €15, φοιτ.: € 10. Κρατήσεις: 697 2614148. Διάρκεια: 60′. Μέχρι 26/1.