Οι γνωστοί-άγνωστοι του ίντερνετ (της ίδια της ζωής τελικά) ξαναχτυπούν με flags και με ταμπούρλα προς την Google, ειδοποιώντας τη πως το blog της σκηνοθέτιδος Λουκίας Ρικάκη είναι άσεμνο και απρεπές.
Εννοείται. Εννοείται.
Όχι μόνο είναι άσεμνο και απρεπές, αλλά προσπαθεί και να δημιουργήσει, άκουσον άκουσον, μια ταινία με τη συμμετοχή του κοινού στη συγγραφή του σεναρίου!
Οποία δημοκρατικότης!
Δε φταίνε ποτέ, δυστυχώς, αυτοί οι τρομοκράτες των πλήκτρων και τα συμπαρομαρτούντα τους, φταίμε κι εμείς, οι politically correct, που δίνουμε βήμα σε τέτοιες φωνές, που φωνάζουν για να βγάλουμε το σκασμό διά παντός όλοι οι υπόλοιποι.
Αυτό πρέπει να σταματήσει. Πώς ή πότε, κανείς δεν ξέρει ακόμα. Είμαστε ακόμα σε στάδιο νηπιακό όσον αφορά τη χρήση της “δημοκρατίας”. Καλά να πάθουμε.
Βέβαια, ο πόλεμος, ακόμη και στο διαδίκτυο, δεν πολεμάται με διαδικτυακές φανφάρες σαν και του λόγου μου. Όχι! Αν ακολουθήσουμε το καλώδιο που μας συνδέει με το ηλεκτρονικό σύμπαν, θα φτάσουμε στην πρίζα. Αν ακολουθήσουμε την πρίζα, θα φτάσουμε στην πηγή του ρεύματος. Ακόμη παραπέρα, στη συνειδητοποίηση ότι “ο πολιτισμός μας τελειώνει όταν πέσει ο γενικός διακόπτης” (από σύνθημα σε τοίχο των Εξαρχείων). Θα φτάσουμε σ’ εμάς τους ίδιους. Καθρέφτες παντού, λοιπόν…
Στο χέρι μας είναι αν θ’ ακολουθήσουμε τα “καλώδια” που μας ενώνουν όλους και όλες μας ή αν, τελικά, θα τ’ αφήσουμε να μας τυλίξουν μέχρι πνιγμού. Στην ίδια κουταλιά νερό με την οποία προσπαθούμε να ποτίσουμε της ζωές μας.
Εδώ είμαστε, όσο και όπως μπορούμε.
Μην τα ξαναλέμε.
***
[Ας κρατάμε και μικρό καλάθι. Μπορεί οι “flaggers” να μην είναι μόνον της “αγίας του Κυρίου δεξιάς”, όπως συχνά αναφέρεται. Μπορεί και να ‘ναι εκείνης της συνομοταξίας που θέλει να τρέφεται από κουτσομπολιά, δολιοφθορές και καταστάσεις που απλώς δυσκολεύουν το έργο των άλλων. Ας μην κρυβόμαστε. Υπάρχουν κι αυτοί (δήθεν αριστεροί, δήθεν δεξιοί, δήθεν νεοφιλελεύθεροι, δήθεν “κεντρώοι”, δήθεν δήθεν) που ζουν από τη φθορά των συναδέλφων τους. Και κυκλοφορούν ως άλλοι της -όποιας- τέχνης ηγεμόνες…]
***
Προειδοποίηση προς τους γνωστούς-αγνώστους του ποστ τής Έρσης Σωτηροπούλου:
Αυτή τη φορά θα διαγράφεστε αμέσως. H Politically Correctness μάς τελείωσε. Δώσαμε-δώσαμε!
Dimitris Athinakis | Latenighter 
Καλέ…. τι θα πει σωστή χρήση τη δημοκρατίας; Κι αν μπορούσες να μη τους δώσεις βήμα, τελικά τι διαφορα έχεις από αυτούς;
Ο αγαπημένος σου devil’s advocate!
Kαι για να μην ξεχνιομαστε, “ο καπιταλισμός είναι η εκμετάλλυση του ανθρώπου από άνθρωπο.Ο κομμουνισμός είναι το ακριβώς αντίθετο!” χαχαααααχαααα
Η διαφορά είναι “μικρή”… [Το θέμα βέβαια βαθύ]
Εμείς αμυνόμαστε, αυτοί επιτίθενται.
Έως πότε;
Ο αγαπημένος σου έτσι κι αλλιώς! :-)
μετά την επέλαση του σκαπτικού-γουίσπερ, έρχομαι να προσθέσω κι εγώ σπόρους αμφιβολίας.Ανάποδα, θα το πω. σε μία αδικία ή αυθαιρεσία, χρειαζονται μάρτυρες και “δίκη” για να αποκατασταθεί. και αν δεν μπορεί να υπάρξει “αυτοδικία” (με την καλή έννοια). από κει, μέχρι να δημιουργούνται δύο αντίπαλα στρατόπεδα, και ένας ανταγωνισμός “ποιός θα πάρει μαζί του τις πιο πολλές υπογραφές-υποστήριξη-φωνασκίες”, είναι πόλεμος, άχρηστος. ο συσχετισμός με την “Νεραντζιές” δεν είναιακριβώς εύστοχος για λόγους που μάλλον δεν χρειάζεται να αναλύσω. ούτε και το παρασκήνιο της ιστορίας αυτής ξέρω. ξέρω τα μπλογκς της Λ.Ρ., ομως και νομίζω ότι αφού η δουλειά που έχει ξεκινήσει θα συνεχιστεί -καί ποιός θα εμποδιστεί, κανείς είμαι σίγουρη-και αφού καταφέρει να συγκεντρώσει την αισθητική και την ποιότητα που της αναλογεί, το λάδι(το ειδικού βάρους υλικό) θα ανέβει στην επιφάνεια, δεν γίνεται αλλιώς. και γιατι ο καθένας που θα κατέθετε εκεί τη δημιουργία του, να ασχολείται τώρα μ αυτούς που ήθελαν, αλλά απέτυχαν, να εκτρέψουν την ιστορία αυτή, την ειρηνική, σε πόλεμο?
χασιμο, χρόνου, ενέργειας, στόχου
η καλύτερη επίθεση στην κακοήθεια είναι ο κατακλυσμός ποιότητας και ομορφιάς, είναι σαν να γίνεται τσουνάμι και έρχεται η πολεοδομία να ελέγξει τα mm στη λεπτομέρεια ενός κτίσματος.
αλοίμονο μας αν ο καθρέφτης μας είναι ο όποιος “απέναντι”, θυμωμένοι θα αποτυπωθούμε, ενώ την καλύτερη όψη, ακόμα και τον αρχικό, δίκαιο, ειδικό και γενικότερο θυμό δεν θα τον δει ποτέ κανείς.
Μαρία, καλημέρα.
Έχω την αίσθηση ότι δεν είναι το αποτέλεσμα που επέρχεται ή δεν επέρχεται, αλλά η αδιάκοπη προσπάθεια ορισμένων και αορίστων να θέσουν φραγμούς σε ένα έργο (οποιοδήποτε) και σε ένα μέσο που καταρχήν στηρίζεται στην ελευθερία. Αυτό που ενοχλεί είναι η προσπάθεια επιβολής μιας ηθικής που παλεύει να υποχρεώσει ένα γύρω ό,τι έρχεται αντίθετα με τα δήθεν χρηστά ήθη, τις αξίες του λαού μας ή ό,τι άλλο. Ποιος τα λέει αυτά και ποιος αποτελεί το θεματοφύλακά τους;
Αυτό που συνέβη εσχάτως, λοιπόν, είναι μια ακόμη αφορμή να δούμε λίγο βαθύτερα το μέσο αυτό που χρησιμοποιούμε και ίσως λίγο παραπέρα. Και έχει να κάνει και με μια επιθετική ανωνυμία (ή ανώνυμη επιθετικότητα) που έχει ήδη ξεσπάσει σε διάφορα σημεία. Δε φτάνει μόνο η ποιοτική επίθεσή μας. Αυτή την αίσθηση έχω. Όσο κι αν παλεύει κανείς απ’ τα δικά του αναχώματα, τόσο περισσότερο αναφυόνται διάφορα “νούμερα”. Δεν κρίνουμε το έργο, κρίνουμε την προσπάθεια.
Άλλο η άμυνα κι άλλο η επίθεση…
Είναι μεγάλη η μαγκιά του να επιτίθεσαι κρυβώμενος πίσω από την ανωνυμία στον ελλαδικό χώρο. Μη δουν κάποιον να προσπαθεί να κάνει κάτι διαφορετικό. Τότε τους πιάνει το πατριωτικό τους, το χριστιανικό τους και κάθε άλλο τι -ικό τους. Μεγάλη συζήτηση για “τυφλούς” ανθρώπους.
Ευχαριστω τον Δημητρη γαι τη φιλοξενεια του θμεατος και γαι τα σχολια Κρινω οτι σε αυτο τον διαολογο πρεπει να δειυκρινισω,σε αντιθεση ισως απο την εντυπωση που δημιουργησε ο θορυβος των ΜΜΕ ,οτι δεν συμφωνω οτι προκειται για λογοκρισια Προκειται για ενα θεμιτο φιλτρο ειναι θεμιτο μια Γκουγκλ σε μια παροχη που μας δινει εντελως δωρεαν να βαζει ενα συστημα αυτορυθμισης Το ζητημα ειναι οτι οπως ολα τα εργαλεια της δημοκρατιας και τετοιου ειδους ρυθμισεων πρεπει να τα χρησιμοποιουμε επ αγαθω και καθως αυτο δεν συμβαινει θα επρεπε να ειναι πιο διαφανεις οι κανονες… του στυλ ποσοι χρειαζεται να κανουν φλαγκ για να μπει φιλτρο σε ενα μπλογκ?? Γιατι αν ειναι ενα απλο παιχνιδακι παταω ενα κουμπακι και σε φλαγκαρω;; και να μην υποχρεωνεται ο κυριος ανωνυμος και αρτι θιγμενος, να δινει μια εξηγηση στη γκουγκλ τι ενοχλησε την ακαμπτη ηθικη και ασθητικη του και βεβαιως να δινει οπωσδηποτε το εμεηλ του ωστε να μην κρυβεται πισω απο την ανωνυμια..που απλα θυμιζει χαφιεδισμο παλιου τυπου…και να μπορουμε και εμεις να εχουμε μια τεκμηριωση γιατι και πως εγινε κατι τετοιο Αλλιως ενα θεμυτο συστημα γινεται παιχνδι στα χερια των κακοβουλων παιδιων.. Οσο για το διαφημιστικο κολπο που υπαινιχτηκαν καποιοι σε διαβεβαιω ότι μου δημιουργησε τοσο πονοκεφαλο αυτό το αστειακι που μονο τη διαφημιση δεν σκεφτηκα ποσο μαλλον να το προκαλεσουμε εμεις οι ιδιοι δεν εχω τετοια κινητρα ουτε μου χρειαζονται Υπαρχει ευθυνη στο συγκεκριμενο μπλογκ γιατι φιλοξενουνται ιστοριες ανθρωπων που με εμπιστευθηκαν και πολύ πιθανον να μην τους αρεσει η σταμπα του φλαγκ ειδικα όταν γινεται αναιτια. Η ταινια θα βγει σε 3 χρονια οποτε θα εχουμε καιρο να επικοινωνησουμε τη δημιουργια της με πιο θεμυτα μεσα όπως εχουμε κανει παντα.Ολο αυτό είναι μια αρνητικη ενεργεια που μας παει ολους πισω δημιουργικα
επισης ένα πολύ καλο αρθρο σχετικα με την υποθεση και τον διαλογο που ανοιξε κρινω ότι είναι του Σακιωτη
http://sakiotis.blogspot.com/2008/10/blog-post.html
ευχαριστω και παλι
καλυμένη κατά το πλείστον από την άμεσα ενδιαφερόμενη, επιμένω ότι δεν διακινδυνεύει κάτι πολύ σοβαρό. και πρέπει να είναι κανείς γνώστης κάποιου παρασκηνίου -που δεν είμαι- για να ξεχειλίσει το ποτήρι.
η επίθεση εν γενει τώρα, είναι μέσα σ΄ αυτό το παιχνίδι, από τη φύση του, από την πρόσβαση που έχει ο καθένας, από την δυνατότητα ανωνυμίας, από την ταχύτητα του μέσου κλπ. τα υπέρ του είναι κατά του, αλλά και η τυπογραφία πολεμήθηκε στον καιρό της.Αλλά και η πανούκλα όμως, ήταν μία από τις αιτίες της Αναγέννησης.
ένα καλώδιο είναι ένα καλώδιο, κι οι τσιγγάνοι πουναι και αφανείς οικολόγοι οι άνθρωποι, κάθονται και βγάζουν από μέσα τον χαλκό. αν εμείς το θελουμε βρόγχο μάλλον έχουμε βάλει το κεφαλάκι μας σε λάθος θέση. με ένα κλικ, βγαίνει :)
Μακάρι να είναι όλα μικρά και εύκολα.
Μακάρι οι αφορμές να μη γίνουν αιτίες και οι αιτίες πόνος.
Έτσι πάει, έτσι έρχεται καμιά φορά η ζωή.
Αφορμές, αφορμές…
Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει εδώ και καιρό.
Φτάνει να μην προσπαθούμε να μαζέψουμε τις στάλες, όταν θα ‘χουν γίνει ρυάκι, ποταμάκι, χείμαρρος κ.λπ. κ.λπ.
Δεν είναι μόνο το ίντερνετ. Είναι και άλλα. Πιανόμαστε από κάπου για να πούμε, για να λέμε.
Λάκη, Λουκία, Μαρία (ξανά), σας χαιρετώ και σας φιλώ.
Μαρία, απίστευτο αυτό με τους τσιγγάνους…
Χαμόγελα πολλά!
Πολλών ειδών!
στη δημοκρατία (ως νοοτροπία κυρίως) υπάρχει η “ευκολία” της πλειοψηφίας, στα δικαστήρια πολλές φορές η ευκολία της μονήρους εξουσίας (του χρήματος και άλλων), το ζήτημα είναι πως ο άνθρωπος αντιμετωπίζεται τις πιο πολλές φορές ως νούμερο (και με τις δύο έννοιες) αλλά και ως εστία εξόντωσης, ανάλογα με τα συμφέροντα. σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται με την αριστοτελική επειίκεια.
και μέσα στο χάος της ιστορίας της κουλτούρας ανακαλύπτει κανείς μοτίβα μισανθρωπίας σε παραδείγματα που ενδέχεται να μη μοιάζουν μεταξύ τους φαινομενικά. πρόκειται για “ιδέες” για τον άνθρωπο που έχουν διαλύσει τον άνθρωπο, σε βαθμό που δεν μπορούμε πια να εννοούμε την καλημέρα.
είναι γνωστό πως αυτό που είναι μέσα του ο καθένας εκδηλώνεται όταν βρίσκεται σε θέση ισχύος ή σε θέση που μπορεί να προστατευθεί. η ανωνυμία είναι πανέυκολη, ξεχνάμε επίσης πως είναι πανεύκολο να χρησιμοποιηθεί το όνομα κάποιου άλλου (κάνεις ένα κόπι πέϊστ το μέιλ ή το μπλογκ ή κλέβεις κωδικούς) για διάφορες κακεντρέχειες. ο χειρότερος συνδυασμός που μπορείς να βρεις σε έναν άνθρωπο είναι: πονηρία-αοκνία-κακία(μνησικακία).
σέβομαι την έμφαση που δίνει η κυρία Ρικάκη στον τρόπο που γίνονται τα πράγματα και όχι στο αποτέλεσμα.
γιατί δεν βγαίνει κάποιος να μιλήσει για τα ωραία πράγματα; δεν εξιτάρουν τόσο;
συγχαίρω για την ανάρτηση, Δημήτρη, άργησα και λίγο να τη δω.
Θα ήθελα ταπεινά να σημειώσω ότι η δημοκρατία στο διαδίκτυο, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις ενός χρήστη (πολύ σημαντικό ότι έτσι αποκαλούμαστε) δεν είναι κατοχυρωμένα, τεκμηριωμένα, ούτε καν έχουν γίνει “νόμοι” περί αυτών (άλλο οι οδηγίες-διατάξεις-νομικά whatever)…το αποτέλεσμα είναι ότι άπτεται στο πώς οποιοσδήποτε πάροχος υπηρεσιών τα αντιλαμβάνεται και τα εφραμόζει…Οι χρήστες (τη λατρεύω αυτή τη λέξη) από την άλλη, στον κόσμο του Internet έχουν μια τρομερή ελευθερία: Να αλλάξουν ιστοσελίδα! Να επιλέξουν να μην ξαναδιαβάσουν το blog το οποίο δεν “τους ταιριάζει”…γιατί αν σκέφτονται το ότι έτσι διαφθείρεται ο κόσμος και οι νέοι μας…συγγνώμη αλλά άλλοι έχουν τα ηνία της διαφθοράς. Από κει και πέρα ο μηχανισμός του “flagarismatos” που λέμε στο χώρο μου (και όχι στο χωριό μου) θα πρέπει να γίνεται με επιχειρήματα και όχι με ένα κλικ. Εδώ ένα σχόλιο αφήνεις και σε περνάνε από 45 κύμματα…γιατί όχι και στο flagging, ε?ε? Τα σέβη μου.
Τελικα Δημητρη φιλοξενησες εναν απο τους πιο ευφορους διαλογους για το θεμα Η δικη μου υποθεση εδωσε μια αφορμη ..που πηρε “μεγαλη” εκταση στα ΜΜΕ ισως λογω ταινιας αλλα υπαρχουν πολλα αλλα μπλογκ που εχουν υποφερει απο αυτο.Πιστευω οτι μια πιο ευλογη και δικαιη ρυθμιση θα κανει εξυγειαντικο καλο σε ολο το τοπιο Αυτο ακριβως που λεγεται και στο τελευταιο σχολιο
οπως γινονται σ εον λαιν ψηφοφοριες και σε αλλες περιπτωσεις να οφειλεις να δινεις καποια στοιχεια και κυριως να τεκμηριωνεις την αποψη σου οταν αποφασιζεις να κανεις τη ‘Ζημια” οχι βεβαια οτι αυτο θα αποτρεψει τους κακοβουλους αλλα θα τους κανει ισως να το ξανασκεφτουν Ειναι οπως βαζεις πορτα ασφαλειας Οποιος ειναι να κλεψει θα κλεψει απλα του βαζεις πιο δυσκολα..